وعده قبل از عقد نکاح تعهد ایجاد نمی کند.

در خواستگاری توافق پسر و دختر یا خانواده های دو طرف درباره نکاح یا ازدواج آتی ایجاد تعهد و حتی مشروعیت رابطه زناشویی ایجاد نمی کند. طبق قانون مدنی وعده ازدواج، ایجاد علقه زوجیت نمی کند. اگرچه تمام یا قسمتی از مهریه که بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر شده است، پرداخت شده باشد. بنابراین هریک از زن و مرد در زمان خواستگاری و مادامی که عقد نکاح جاری نشده است، می تواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمی تواند به هیچ وجه او را مجبور به ازدواج کرده یا به جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارت کند و تا زمانی که عقد ازدواج منعقد نشده است نمی توان دو طرف را ملزم به زندگی زناشویی دانست و وعده هایی که عرفاً بین خانواده ها تبادل می شود ارزش حقوقی یا سند رسمی ندارد.

نکات حقوقی در رابطه با صیغه محرمیت

بسیاری از خانواده ها بدون اطلاع از اثرات حقوقی محرمیت که در قانون همان نکاح موقت خوانده می شود نسبت به اجرای صیغه محرمیت در دوران نامزدی اقدام می کنند که ناخواسته با مشکلاتی روبرو می شوند. برای نکاح موقت مبلغ ناچیزی مهریه تعیین می کنند که با پایان یافتن دوره محرمیت طرفین اقدام به نکاح دائم کنند. مشکل از آنجا آغاز می شود که مرد به دلایلی با جاری شدن نکاح دائم مخالفت می کند. با این امتناع خانواده دختر متضرر شده و با دریافت مهریه ناچیز دختر به خانه پدر برمی گردد چه بسا در طول مدت نکاح موقت زوجیت نیز واقع می شود.